Meistarinn illa unninn

Fékk spilið Meistarinn í Jólagjöf, og að sjálfsögðu spilaði maður spilið. Það sem situr eftir að spilið er greinilega gert í kjölfarið á vinsælum þáttum og líklegt til að gefa af sér aur. Lendir líklega fljótlega á sama stað og Friendsspilið.

Vinnubrögðin koma strax í ljós þegar kassinn er skoðaður, þar er eru setningar ekki kláraðara, ótrúlegt að senda svona frá sér

Reglurnar eru flókar og töluver misræmi í þeim. Ljóst er að ekki hefur verið fengnir neinir fyrir utan höfunda til þess að prufa spilið og sníða af helstu vankanta.

Sumar spurningar koma fyrir tvisvar, og í nokkrum tilfellum eru ekki svör við spurningum.

Hérna gæti því verið skemmtilegt spil og allt efni í gott spil, en höfundar eyðileggja það með of hroðvirknislegum vinnubrögðum.

Gleðilegur jólasnjór

Jólasnjórinn mætti, bara nokkrum klukkustundum of seint. Ég hefði viljað sjá hann útum gluggan klukkan 18 á aðfangadag.

Ég heyrði annars af aðgerðum út í Evrópu til að ná í skíðasnjó og veti fyrir mér hvað kostar að búa til stágrindarhús í fjalli.

Þeir sem mig þekkja vita að ég á kælibúnaðinn (á góðu verði).

Óvæntur jólasnjór

Engin þjónusta

Veit ekki hvort þetta er sama fyrirtæki en í sumar fór ég til Mývatns og áttaði mig á því að það var mikill skjálfti í dekkjunum mínum. Eftir að hafa leitað mér upplýsinga var mér bent á vélaverkstæðið í bænum eða bóndabæ.
vélaverkstæðið samþykkti að taka við mér (á föstudagskvöldi) en síðar hringdi eigandinn og sagðist ekki getað komið. Ekki var heldur í boði að fá þjónustu daginn eftir. Hann benti hins vegar á bóndabæ í grendinni sem gæti gert þetta.

Ég hringdi í bæinn og fékk þau svör að ég væri velkominn, þetta væri nú lítið mál. Ég brunaði því á bæinn. Þegar á bæinn kom var þar gamalmenni, en sonur hans núverandi bóndi gerði bara lítið úr föður hans og andlegu ástandi. Hann væri ekki til mikils. Hann sjálfur væri á leiðinni á skemmtun og nennti því ekkert að hjálpa mér.

Eftir nokkra reikistefnu með þeim sem voru í bílnum og þeim sem þekktu til, var ákveðið að halda suður en gæta þess að kæra á mjög lágum hraða (innan við 60), því var farin hálendis og beina leiðin til að vera ekki fyrir.

Ég verð að viðurkenna að ég var mjög hissa á gestrisni Mývetninga, en hingað til hefur maður alltaf getað treyst á hreint ótrúlega gestrisni og hjálpsemi í sveitum landsins.

Eldur í Malarvinnslunni í Mývatnssveit

Gleðileg Jól

Ég tók þátt í lokametra vitleysunni og náði í seinustu jólagjafirnar í morgun. Reyndar er þetta hefð, en við förum með pabba og verslum á aðfangadag. Þetta höfum við gert í meira en 20 ár, en það hefur allt verið undirbúið og listinn ákveðinn.

Sem reynslubolti í þessum efnum styð ég þá kenningu að jólaverslun hafi verið með mesta móti á aðfangadag, það er líklega betra að meta þetta á aðfangadag þar sem vitleysan er ekki í botni líkt og á Þorláki.  

Að þessu sinni var listinn frekar stuttur hjá , en samt nógu langur til þess að skila smásölum þeim krónum sem þeir þurftu til að eiga gleðileg jó.

Svo maður blandi aðfangadagspólitík inn á málið, þá er varla mikið volæði í gangi í landi með slíka verslun.

Ég vil að lokum bjóða öllum lesendum síðunnar gleðilegra jóla!

Met sett í smásölu fyrir þessi jól

Logið að blaðamönnum

Í morgun las ég blaðið og rak augun í umfjöllun um skilríkjafalsanir, fljótlega eftir að ég fór að lesa bloggin í morgun rakst ég á umfjöllun Ólafs Nils og annara bloggara um málið.

Ég gat ekki gert af því að ég var nú ekki viss, hvað var satt og hvað var logið. Eftir að hafa hafa lesið færsluna hans Ólafs grunaði mig að Ólafur sæti í súpunni, eftir að hafa sagt of mikið við fréttamann og óttast kæru. Viðkomandi blaðamaður hafi einfallega birt nafnið án þess að spyrja.

Hins vegar eftir að hafa lesið umfjöllunina, virðist nokkuð augljóst að Ólafur er að segja satt (eða hann er virkilega heimskur!). Frásögnin var sögð nánast með barnslegir einlægni hvernig hann plottar upp glæpinn, frásögn af útibúinu, frá sögn af græjunni og að lokum frásögnin árstíðarsvefunum. Allt útlistað mjög vandlega.

Ég veit þó ekki hvort ég sé í hópi þeirra sem finnst þetta sniðugt, amk ekki viturlegt fyrir Ólann. Ég viðurkenni að þetta var freistandi tækifæri, en líklega nokkuð vanhugsað því væntanlega mun þetta hafa einhverjar afleiðingar. Ólinn hlýtur að verða kallaður í viðtal við lögreglu, sem á eftir að fylgjast með honum sem "grunuðum" í einhvern tíma.

Blaðamenn Blaðsins eiga eftir að svara fyrir sig, ekki eiga þeir eftir að láta koma svona fram um sig og sín vinnubrögð án þess að svara. Þeir eiga væntanlega öll gögn, sem þeir geta látið lögreglu fá. Nýr ritstjóri er frekar seinheppinn að á hans fyrstu dögum, dagi svona verkefni uppi á hans borði.

Ég dáist samt af því að halda úti þessari lygi, sagan er pottþétt með ýmsum smáatriðum sem eru úthugsuð. Salan, dreifingarleiðinar og fleira sem hefur þurt að halda alveg pottþéttum.

Sé þetta ekki satt, þarf Blaðið væntanlega að endurskoða eitthvað vinnubröðgin sín. Í svona skúbbi þarf væntanlega trúverðugra vitni, og eitthvað fastara fyrir áður en farið er af stað með svona sögu í birtingu.

Var t.d. ekki hægt að fá staðfest frá unglingi sem hafði keypt, eða þóst vera unglingur að kaupa. Þeir hafa hugsanlega gert það og fengið jákvæð viðbrögð? Maður veit aldrei.

Ekki ég

Það var ekki ég sem kveikti í Rimaskóla, ég hef engin vitni og eina sem ég get sagt er að ég var einn heima að skúra. Húsið brennur nú og allt tiltækt slökkvilið á staðnum.

Ég var reyndar að hugsa um að ráðast í bloggfréttamennsku skella mér út með myndavélina og lýsa þessu beint. Ég endaði hins vegar á að gera ekki neitt og treysti slökkviliðinu og hefbundnu starfandi fjölmiðla til að sjá um þetta.

Þegar ég horfi út um gluggan sýnist mér strákarnir vera búni að ná tökum á þessu, reykurinn farinn að minnka og slökkviliðsmennirnir hættir að sprauta. 

Eldur í íþróttahúsi Rimaskóla

Ekkert sérstakleg fyndnir

Ég hef aldrei skilið þessa takmarkalausa aðdáun margar Íslendinga á Danmörku og öllu sem henni tengist. Þegar maður tala við marga er eins og Kaupmannahöfn sé himnaríki á jörð, þar séu allir svo "lige glad" drekki öl og skemmti sér. Það mætti halda að Valhöll sjálf væri fundinn, þar sem menn drekka á daginn og rýsi svo hraustir á fætur daginn eftir.

Sérstaklega hef ég ekki orðið var við þessa skemmtun og hressleika þegar ég hef reynt að tala við þá á eigin tungu.  Fyrir vikið hef ég rætt við þá á ensku.

Hit er annað mál að Svíar hafa yfirleitt reynt að skilja mann þegar maður reynir að roba einhverju út úr sér á "skandinavísku". 

Danir sjá sjálfa sig í röngu ljósi

Búið að skola skötunni niður

Þá er búið að skola niður skötunni, reyndar var skatan ekki frá Sægreifanum heldur Hafberg. Fengum þar seinustu bitana, sem hafa örugglega verið neðst í ílátinu og orð mest kæst.

Skatan náði því fullkomnum áhrifum með tilheyrandi grettum.   

Skötuát er auðvitað mjög skemmtilegur siður og oft koma saman stórir hópar fólks til að gæða sér á skötunni.  Maður heyrir oft um fólk í bílskúrum með stór boð og skötu.

Mamma eldar alltaf skötuna fyrir okkur heima hjá sér með tilheyrandi lykt yfir jólin. 

Þorláksmessuskatan vinsæl hjá Sægreifanum

Virðist ekki á förum

Mér finnst fyrirsögnin frábær! Báturinn er kominn upp í land, og til þess að ná honum var talað um 3 km taug. Svo velta menn því fyrir sér hvort dallurinn sé að fara.

Góðu fréttirnar eru auðvitað að olían er ekki lekin úr bátnum, en hins vegar munu jólin líða þangað til eitthvað verður gert.   Það hlýtur að valda mönnum áhyggjum, en miðað við yfirlýsinarnar í gær verðu næst reynt að ná olíunn annan í jólum. 

Wilson Muuga færðist lítillega í nótt, en virðist ekki á förum

Ís með dýfu og saurgerlum

Þetta hlýtur að vera fyrirsögn dagsins, en hún er í Blaðinu í dag. Maður fær bara vatn í muninn að heyra þetta. Er að hugsa um að skella mér út í ísbúð og biðja hátt og skýrt um:

Einn ís með dýfu og saurgerlum

Það væri nú gaman að sjá viðbrögðin hjá afgreiðslufólkinu, sem væntanlega myndi henda manni út, ef maður yrði bara ekki hreinlega laminn á staðnum.

Blaðið birtir í dag mikla greinargerð um þetta og birtir nöfn staðanna. Væntanlega á eftir að koma einhver umræða um það að nöfn þessara staða hafi verið birt. Áður höfðu þessar niðurstöður birst en ekki með nöfnun staðanna, þetta að sjálfsögðu skapaði tortryggni allra staða. Nú liggur þetta fyrir og ég og fleiri vitum hvar við eigum að kaupa ísinn okkar.