Klaufaleg samkeppni við Costco

Logi Bergmann skrifaði ágæta grein um kaupmanninn út í rassgati eins og Costco væri sjálfur djöfullinn.

Logi fær kannski vink þegar hann mætir í sína Melabúð, ég veit það ekki, enda er hann þjóðþekktur.  Sú búð er kannski ein af fáum búðum sem gæti talist til kaupmannsins á horninu en þó varla. Ég efast um að þeir þekki alla með nafni, þekki til þarfa hvers og eins kúnna séu jafn persónulegir og gamla góði kaupmaðurinn á horninu. Logi fer reyndar aðeins yfir breytingarnar, en sannleikurinn er að við verslum flest við andlitslaus verslunarfélög. Félög sem mörg hver eru samt í eigu okkar og þrátt fyrir nýfundna viðskiptahæfileika þessara manna, þá er sannleikurinn að þessi félög eru með buxurnar niður um sig.

Þrátt fyrir að það sé meira en 1.5 ár síðan tilkynnt var um komu Costco, hafa matvöruverslanir fyrst og fremst einbeitt sér að því að skera niður kostnað, draga úr þjónustu og einfalda vörurúrvalið. Til dæmis ákvað Kaupás að loka Nóatúni og opna frekar lágvöruverslanir, án efa góð hugmynd til skamms tíma en þegar kemur að samkeppninni við Costco og ef verðið er það eina sem þeir hafa fram að færa, þá tapa þeir alltaf.  

Samkeppnin hefur hreinlega verið klunnalega hlægileg. Lækka verðið á vörum sem eru til í Costco og öðrum ekki - jafnvel frá sama framleiðanda - en með annarri lykt. Dýrari símar verða ódýrari en síðri týpur því dýrari týpa fæst í Costco. Jafnvel íslenskir neytendur sjá í gegnum þetta - en við verðum seint sökuð um að vera langminnugir neytendur eða hafa samstöðu. Myndir úr þessum verslunum benda til mikilli söluminnkun og þrátt fyrir að æðið eigi eftir að vara í nokkra daga, þá er Costco ný tegund af samkeppni.  Þegar stöðugt er vitnað til að Costco er næststærsti, má ekki gleyma því að þeir hafa gríðarlega kaupgetu. Það má heldur ekki gleyma að Wallmart, stærsti smásali heims, hefur keppt við Costco í sama flokki undir merkjum Sams Club (sem var svar við Costco) og hafa ekki átt séns í Costco.  Costco er því allt öðruvísi en aðrir sem hingað hafa komið.

Þetta er ekkert eins dæmi fyrir Ísland. Hefðbundar verslunarkeðjur hafa átt í erfiðleikum, þannig hafa lágvöruverslanir rutt sér til rúms t.d. Lidl í Skandinavíu, Tesco hefur gefið eftir  undanfarin ár en virðast loksins vera rétta úr kútnum með skipulögðu aðgerðum.  Í Bandaríkjunum hafa margar þekktar stórverslanir verið í verulegum vanda t.d. Macys, Sears og Nordström.

Miðað við aðgerðirnar og tímann sem þeir hafa haft, þá held ég að það sé ýmislegt sem hefði betur mátt fara t.d.

  1. Netverslun, það bendir allt til þess að þessi þáttur eigi eftir að verða miklu meiri en samt eru matvöruverslanir með litla tilburði til þess að taka þátt í þessu kapphlaupi og nálgast kúnnann (t.d. Bara hvað þú pantaðir síðast, hvenær viltu fá vöruna, auka vöruúrvalið og svo framvegis).
  2. Rekjanleiki, Raunverulegur vilji til að bjóða fyrsta flokks vöru og sýna fram á það með rekjanleika vörunnar, sýna fram á gæði og koma með vörur sem við vitum hvaðan er og treystum. Beint frá bónda, á ekki bara að vera slógan. Þau hafa hingað til sýnt engan vilja, hafa ekkert fram að færa til að neytendur viti að þeir séu að selja gæða vöru.
  3. Matbox - Matkassar (hvað sem menn vilja kalla þetta), við sjáum erlendis að þetta er ekki bara “bóla”.  Hins vegar hafa búðir aðlagað sig að þessu, þú mætir í búðina til að sækja kassann þinn og verslar annað sem þig vantar í leiðinni. Þeir selja þér vöruna á premium verði og þú verslar annað sem þig vantar.
  4. Kjötborð, Fiskborð, Ostaborð.  Jafnvel smábúðir erlendis geta boðið upp á slíka þjónustu, en hér heima treysta bara örfáar verslanir sér til þess.
  5. Ferskir ávextir, þessum verslunum virðist vera ómögulegt að bjóða ferska ávexti.
  6. Fjölbreytt vöruúrval, við búum reyndar í litlu landi en allar verslanirnar eru meira og minna að bjóða sömu vöruna, fátt sem er öðruvísi jafnvel í verslunum sem reyna að markaðsetja sig sem öðruvísi.
  7. Persónuleg þjónusta. Á meðan erlendis er þróun í að endurreisa kaupmanninn á horninu, bara sem hluti af stærri keðjum.  Hér heima hefur þróunin oftast verið í þveröfuga átt, verslanir hafa mest verið mannaðar af útlendingum og unglingum.  Tilraunir til þess að þvinga unglinga til að vera fyndna á kassanum, er algjör misskilningur hvernig persónuleg sambönd við kaupmanninn á horninu virka.

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband