Þegar DV var og hét

Um seinustu helgi fór DV af stað aftur, vegleiðinni af því sem DV var. Ég var svo heppinn að bera út DV á sínum tíma, þar á undan var ég blaðasali niður í miðbæ. 

Blaðasalan var alltaf mjög skemmtileg, við strákarnir biðum eftir því að blaðið kæmi.   Fyrst þegar ég byrjaði var DV í litlu húsi á horninu, sem siðar var rifið.  Þetta var ótrúlegtur hjallur miðað við nýja hús.   

Það er óhætt að segja að það hafi verið mikið fjör að bíða eftir blöðunum, maður byrjaði að skrá sig á listann en Óli Blaðasali og Auðunn voru á einhverjum sérsamningum og fengu blöðin fyrst. Svo komu þeir sem seldu mest og að lokum var það almúginn. 

Þeir fyrstu tóku herrana á leiðinni niður laugarveginn, við hinir hlupum bara niður í miðbæ og reyndum að slelja þar.

Ansir margir voru samir við sig og keyptu beint af Óla.  Við hinir urðum bara að sætta okkur við þetta.

Ég náði aldrei að verða einn af þeim stóru, því þegar ég var 11 ára náði ég að fá hverfi til að bera út.  Það var mun þægilegra en að fara niður í bæ til að selja og áreiðanlegri peningar.  Ekki síst voru það 4 aukablöðin, reyndar hélt ég þeirri reglu að halda einu sem ég bauð föður mínum upp á til aflestar kæmi slys og ég þyrfti að fara með blað sem annað hvort hafði verið stolið eða eitthvað komið fyrir.

Sumir voru auðvitað mun útséðari í þessu aukablaða bransa og voru með áskrifendur, og seldu öll blöðin.  Í þeim tilfellum fórum menn út í sjoppu og náðu sér í blað bærist kvörtun.  Mér fannst lágmark að halda einu hvort sem til eigin lestar eins og áður segir.  Varaðandi söluna, nýtti ég mér söluna ágætlega og seldi konunum á dagheimilinu við Hólagarð blöðin og fékk á móti ágætis hádegis verð.

Þegar ég var orðinn 16 ára var bæði salan orðin verri á aukablöðunum og ég hafði orði minni áhuga á þessu. Þá hætti ég blaðburðinum. Þar með lauk um 8 ára sögu mín og DV.

Ég hef því töluverðar taugar til þessa blaðs, ég vona að núverandi ritstjóra að snúa við því orðspori sem það hefur og koma því í sitt gamla far. Þótt ég eigi ekki von á því að sjá blaðasala hér í borginni á næstunni.f

Nýir blogglflokkar

Nú er ég búinn að læra að bæta við bloggflokkum.

 

Ég bætti við flokkunum:

• Fjármál
• Fjölmiðlar 

 Bæði eru þetta flokkar sem mér fyndist að ættu að vera almennir flokkar en ekki uppdiktaðir flokkar.

 

Næst á Dagskrá er að læra betur að breyta útlitinu.

Að svíða í sálina þegar Hreiðar þénar meira en Heiðar

Þá er umræðan komin á fullt eins og ég spáði um Duran Duran, það tók bara lengri tíma en ég átti von á.  Öll viðbrögð hafa verið eins og ég spáði.

Sumir keppast við að hneykslast vegna þess, sama fólk og við var að búast.  Fólk sem hefur áður verið með yfirlýsingar um þetta ríka fólk. Þetta kom samt aðeins seinna en ég átti von. 

Auðvitað hneykslast menn, þessir menn eru að græða alveg ofboðslega peningar í umferð.  Auðvitað fáum við að heyra sögur um okrið á okkur Íslendingum, eins og bankar séu hér í biðröðum að bíða eftir að lána okkur peninga fyrir ekki neitt.

Ég bendi á pistil á Deiglunni, sem heitir:

Að svíða í sálina þegar Hreiðar þénar meira en Heiðar

Björn Ingi baunar á Kristján

Björn Ingi Hrafnsson birtir eftirfarandi setningu eftir Kristján Júlíusson:

„Ég er ekki bundinn neinum flokkspólitískum böndum, enda held ég að myndi þrífast ákaflega illa í einhverjum flokki." 

Björn Ingi notar kannski tækifærið fyrst hann er byrjaður að velta þessu hlutum fyrir sér og segir frá sinni pólitísku sannfæringu. Sagan segir að hann hafi verið óflokksbundinn ungur drengur sem vann sem þingfréttaritari á Mogganum þegar Halldór sá efni í þessum unga manni.   Ég man ekki hvenær það var en Björn var líka að vinna sjálfstætt við að gefa út bækur.

Maður veltir fyrir sér hvort einhverjar álíka setningar hafi flogið úr munni Björns Inga, ungum kraftmiklum blaðamanni með metnað til að standa sig í eigin rekstri?  Það var kannski ekki neinn með hlóðnemann á eftir honum þá. 

Auðvitað þeir bestu

Það vakti athygli mína þegar ég var að lesa viðtalið við Magna að hann tekur sérstaklega fram að Súpernóva séu auðvitað bestu hljóðfæra leikarar sem hann hefur unnið með eða eins og stendur í fréttinn:

„Þetta eru auðvitað bestu hljóðfæraleikarar sem ég hef unnið með þannig að þótt ég geti bara fengið að standa við hliðina á þeim og spila þá er mér alveg sama," segir Magni, sem er ekkert á þeim buxunum að slá í gegn í Bandaríkjunum.

Nú vakti ég eins og margir á Íslandi til að kjósa Magna, hins vegar hef ég ekki þekkt Á móti sól, né þekkti Magna sérstaklega áður en hann fór. Það kemur hins vegar á óvart hvað hann skellir þeim í rykið með þessu.

Magni býr sig undir langt tónleikaferðalag um Bandaríkin

Snilldar sími

Það kemur lítið að óvart að Apple ætli sér á farsímamarkaðinn, hvað sem sagt verur um Mac tölvur, þá hafa þeir leitt þróun á flottum tölvum. Svo koma þeir fram með Ipod og fleiri vörum. 

Þeir hafa gott orðspor af vörum sínum, die hard aðdáendur.   Svona áður en nokkrar aðrar upplýsngar koma fram myndi maður búast við hvítan síma með stórum flottum skjá.

Það sem maður sér er að það á að gera þennan síma nær ferðatölvu, hvað sem það þýðir.  Ég get ekki séð að þetta tæki sé ekki nú þegar til hjá þeim sem hafa verið að bjóða þetta.  Bæði stór skjár snertiskjár, tenging inn á netið.   

Það er spurning hvort þetta sé ekki eins og þegar Apple ákveður að fara á Ipod markaðinn, þeir voru ekki fyrstir og voru ekki með neitt nýtt.  Hins vegar setja þeir markaðssetninguna í gang og ná til fjöldans.

Apple ætlar á farsímamarkað

Gettu Betur og bloggið

Það verður gaman að fylgjast með Sigmari og blogginu hans nú þegar Gettu betur er farið af stað.  Fyrir ekki mörgum árum var það Stefán Pálsson, and-moggabloggari.  Þá voru oft ótrúlega fjörugar umræður, þar sem menn voru tilbúnir að ræða spurningarnar, svörin og ekki síður niðurstöður dómarans.

Nú þegar Sigmar er einn vinsælasti bloggari landins, má búast við að ýmsir muni hafa skoðanir á frammistöðu hans og vilja lýsa henni í athugasemdakerfinu hans.

Ég hlustaði aðeins á Gettu betur í gær, og hafði ekki mikla skoðun á því hvernig Simmi stóð sig.  Það mun koma, býði spennt :)

Ekki lengur köngulær

Það er af sem áður var þegar menn gátu átt von á því að fá eina og eina könguló úr banakössunum, nú eru það bara eiturlyf.

Ef einhver er ekki núna komin í frekar mikla klemmu þarna úti, eftir að hafa týnt þessu.   Hérna er verið að lúskra á einhverjum ræflum sem hafa tapað nokkrum grömmum, hvða þá 50 kg, að verðmæti 360 milljónir.

Hvernig ætli þetta hafi gerst? 

Kókaín í bananakössum í matvöruverslunum

Voru allir með myndavél?

Maður setur stórar spurningar þegar kemur í ljós að fleiri voru að taka myndir af aftökuninn.

Það er alveg ljóst að verulegir ágallar voru á aftökunni af Sadam og spurning hvort í raun hafi verið selt inn á þetta.

Nýtt myndband af líki Saddams birt á netinu

Viðkvæm nekt

Það er gaman að fylgjast með Bandaríkjamönnum, á meðan nekt er eitthvað mjög tabú í fréttum og sjóvarpi eru morð það ekki. Þeir segja fréttir eins og ekkert sé af öllum helstu hryðjuverkum, morðum og hvað eina en ef það kemur að því að sýna eitt brjóst eða geirvörtu missa þeir vitið (og sekta sekta sekta).

Ég held að þeim veiti ekkert af þessu, þeir róast kannski aðeins í þessu.

 

Vísir, 08. jan. 2007 21:54

Nektarpartý í bandarískum háskólum

Bandarískir nemendur í bestu háskólum landsins hafa tekið sig til, gert uppreisn gegn kreddum og hefðum í skólunum og ákveðið að kasta af sér byrðum þjóðfélagsins, sem og fötum sínum, og halda nektarpartý.

Nemendur í Yale háskólanum í Bandaríkjunum eru farnir að halda allt að 6-8 slíkar veislur á hverju skólaári. Aðeins útvaldir fá að mæta og hermt er að önnur dóttir George W. Bush Bandaríkjaforseta, Barbara, hafi mætt í eitt slíkt teiti árið 2002.

Alkóhól er haft við hönd og allir eru naktir en þrátt fyrir það segja þátttakendur að fólk verði svo meðvitað um útlit sitt að það einbeiti sér meira að samræðum og því verði samtöl oft mun gáfulegri en þegar fólk er fullklætt. Snertingar eru ekki liðnar nema með fengnu samþykki beggja aðila.

Skólayfirvöld koma ekki í veg fyrir þessi nektarpartý en þau hvetja ekki til þeirra heldur. Árið 2002 kom upp eitt mál þar sem karlmaður var kærður fyrir kynferðislega áreitni eftir nektarpartý.

Skoska dagblaðið The Scotsman skýrir frá þessu á vefsíðu sinni í dag.