Svekkjandi

Morgunblaðið tók viðtal við mig á fimmtudaginn og sendi svo ljósmyndara til að taka af mér mynd, ég mætti upp á klæddur vegna þess að ég var að fjalla um Brúðkaupsræðunámskeið JCI, og fannst frekar við hæfi að vera bráðkaupslegur.  Viðtalið átti svo að birtast í dag í Mogganum. 

Ekki bólaði hins vegar á viðtalinu þrátt fyrir að búið hafi verið að senda ljósmyndara til þess að taka myndina af mér og allt.  

Ég get ekki neitað því að ég var nokkuð svekktur, þó ekki nema vegna þess vesens við að fara heim á miðjum degi úr vinnunni til þess að dressa mig upp og stilla upp í kringum það sem þurfti að gera til að gera myndatökuna sem flottasta.  Ég hefði örugglega getað gert ýmislegt við þennan klukkutíma.

Ljósmyndarinn hefði sjálfsagt getað gert það líka.

Ég veit ekki hvort þetta sé mjög algeng vinnubrögð að bæði sé búið að taka viðtalið og líka senda ljósmyndara, en birta það svo ekki. 

Ég vona að þetta birtist á endanum, þó svo það sé ekki nema til að sjá myndina góðu.  Ég var nokkuð reffilegur með kampavínsglasið fullt af vatni.