MR vann

Gamla góða MR hjartað sló þegar MR sigarði í gær. Hins vegar áttu þeir það varla skilið eftir feykilega góðan árangur MK manna, sem mér fannst klikka þegar þeir dingluðu of snemma í lokaspurningunn. Þeir höfðu meira að græða að bíða og taka sénsins að MR myndi klúðra. Þar með gáfu þeir MR líka jöfnunatækifærið.

Mér fannnst Sigmar ekki vera sannfærandi spyrill, hann virstist of oft óviss og beið eftir staðfestingu hjá dómara, stundum var nánast hægt að sjá á honum að spurning var næstum rétt og hitt liðið gat þá nýtt sér það og að lokum beið hann alltof oft með að gefa svarið.

Hlutirnir þurfa bara að vera réttir, svona eins og þegar ég stjórnaði klappliði MR, gegn ME á Egilsstöðum og lét MR syngja Gádann tvisvar. Eftir keppnina veiti Stebbi Páls mér tiltal. Hann kenndi mér aldrei neina ræðutakta enda er það vel þekkt á þessum tíma voru ákvarðnanir um ræðuliðið teknar í reykfylltum kjöllurum.