Alls engin stjórnarandstaða í borginni

Það er með eindæmum að það er bara alls ekki nein stjórnarandstaða í borginni. Það hefur komið meiri gagnrýni á störf Sjálfstæðismanna úr eigin ranni heldur en nokkurn tíman frá þeim flokkum sem eiga að vera að gera það.  Eini maðurinn sem hefur haldið uppi nokkuð stöðugri stjórnarandstöðu er Dofri Hermannsson, hversu útúr fríkað sem það sumt hefur verið.  Hann hefur þó amk. verið í andstöðu.

Hvar eru vinstri græn í borginni?  Hvar eru Frjálslyndir?  Hvar er Samfylkingin? 

Dagur hreyfði litla putta um daginn í þessu strætómáli, hann nýtti tækifærið og gangrýndi málið á einum fundi. Síðan gerist ekki neitt.  Hvar eru framkvæmdarstjórnmálin Dagur?  Láta sjá sig í Árbænum tala við fólkið (þitt).    Hvar var stjórnarandstaðan þegar Björn Ingi var að braska með lóðir í Faxaflóahöfnum?  Hvar voru þeir þegar allt var brjálað í Grafarvogi út af líkbrennslunni?  Hvar voru þeir í kringum brunann mikla? Hvar voru þeir í spilakassamálinu?  Svo mætti lengi telja.

Ég veit ekki hvort þetta sé einhver ný taktík í pólitík, einhver svona svæfingartaktík.  Svæfa andstæðinginn og koma svo aftan að honum rétt fyrir kosningar og draga fram öll þessi mál. Vandamálið við þá taktík er að þeir líta bara ekkert vel út.  Á meðan þeir hefðu haft fullt af höggstöðum og gætu aflað sér vinsælda virðast þeir sjálfir vera alveg stein sofandi.