Hugleiðingar eða fréttir

Mér finnst æðislegt að blogga.  Ég set oft hingað inn sem ég er að hugsa og fæ athugasemdir til baka. Því fer fjarri að ég geri sömu kröfur til mín eins og til fjölmiðla.  Hugsanir fá oft að standa hérna án þess að þær hafi verið kláraðar. 

Ég skammast mín ekkert fyrir að skrifa lélegan texta, skrifa setningar sem ekki allir skilja eða allir fá botn í. 

Það er bloggið mitt. Spontant og óyfirlesið.

Þetta virðist stundum vera höfuðverkur markaðsstjórans. Í dag var þetta höfuðverkur markaðsstjóra HR, hann skrifar yfirborðslega kurteisi þar sem hann þakkar mér fyrir að fylgjast með velgengni HR.  Svo setur hann út að ég hafi ekki unnið mína rannsóknarvinnu.

Málið er að ég þarf alls ekki að vinna mína rannsóknarvinnu.  Það er kosturinn við að blogga.  Menn geta bara skrifað athugasemd ef þeir eru ósáttir.  

Hitt er annað mál, að það breytir því ekki þótt að einhver heimasíða hafi búið hafi haldið í hugtakið vestur-Evrópa, er það jafn kaldastríðslegt í mínum huga og það var áður en ég las hana.  Mér finnst það alveg jafn fyndið og áður, og það minnkar ekki þá staðreynd að ef HR hefði verið á meðal 50 bestu í ALLRI Evrópu, hefði það staðið í auglýsingunni. 

Þetta er reyndar ekki í fyrsta skipti sem markaðastjórar hafa verið ósáttir við skrifin. Sá fyrsti var líklega markaðastjóri útvarpsins. Þá gagnrýndi ég "Fréttasímann" sem var símsvari sem hægt var að hringa í og hlusta á fréttirnar.  Ég spáði því fyrirbrigðinu litlum vinsældum og hafði heldur betur rétt fyrir mér.  Markaðsstjórinn tók þessu heldur illa á sínum tíma.

Enda var það hans starf.

Eins og það er starf markaðsstjóra HR í dag að segja mér hvað HR sé góður skóli.  

Ekki ætla ég að mótmæla því.

Aðeins og mikill marmari fyrir gamlan MR-ing.