Svisnesk skúffufyrirtæki lofa öllu fögru

Fréttablaðið vekur athygli á því í dag að 2 svisnesk skúffurfyrirtæki hafa ákveðið að hefja farsímarekstur á Íslandi,  á sama tíma benda þeir á annað fyrirtæki sem hefur verið með leyfi frá árinu 2004 en seldu eingöngu örfá símakort á seinasta ári en halda enn leyfinu.

Það hlýtur að vekja athygli að svisknesk skúffufyrirtæki ákveði að gera það að sínu fyrsta verkefni að setja upp senda á hinu drefibýla Íslandi,  og á sama tíma og íslensku fyrirtæki sem sóttu um leyfin og hafa sjálf og þekkja vel inn á markaðinn treysta sér ekki til þess að ná sambærilegri dreifingu. 

Getur verið að þessum fyrirtækjum hafi verið veitt þessi leyfi án þess að fyrir hafi legið nákvæmar áætlanir hvernig þeir ætluðu að ná þessum markmiðum sínum? Dæmin á Íslandi sýna að ekkert af þessu er gert, menn komast upp með að lofa öllu fögru en gera ekki neitt eins og kom fram í Fréttablaðinu.   Aðilar sem hafa ekki enn staðið við samninga frá árinu 2000, og ekkert farið að gera.    

Það er ekkert eðlilegra en að það séu gerð útboð eins og var viðhaft núna, hins vegar er það eftirlitsþátturinn sem þarf að viðhafa.  Um leið og áætlanir ganga ekki upp er eðlilegt að menn fái viðvörun , séu hlutirnir í kjölfarið ekki leiðréttir eiga menn að missa leyfið.  Til hvers að halda útboð, ef það á aldrei að einnheimta það sem er lofað í útboðinu?

Hitt er að ef menn ætla að lofa dreifingu með því að keyra á dreifikerfi símans.  Hver sem er getur stofnað farsíma fyrirtæki ef hann nær að gera reikisamning við símann.   Sko er dæmi um fyrirtæki sem hefur gert slíka samning, en rekur sjálft enga senda.   Sko hefði verið í góðum málum í þessum samningum, með enga senda en rosalega dreifingu.

Spurningin sem Póst og fjarskiptastofnun þarf að spyrja sig er hvað liggur að baki.  Hangir eitthvað á spýtunni hjá þeim svinsnesku?  Getur verið að þetta sé fyrst og fremst gluggi fyrir þessa aðila til að geta komist inn á aðra markaði en póst og fjarskiptastofnanir í öðrum löndum taki einfaldlega í veg fyrir svona, en með leyfi upp á hönunum á Íslandi séu þeir að opna fyrir sér aðgengi á aðra markaði.

Ég hef í raun enga trú á því að þessi fyrirtæki muni reisa fleiri senda en hugsanlega í Reykjavík og Akureyrri.  Þessar hugmyndir um dreifignu sem átti að vera álíka eins og símans á örfáum árum var virkilega ótrúleg.  Um leið ætla ég rétt að vona að póst og fjarskiptastofnu taki nú á þessu máli og þessir menn verði sviftir leyfinni ef þessi spá mín rætist og við fáum inn aðila sem ætla virkilega að taka þátt í samkeppninni hér á markaðnum og bjóða upp á raunverulega samkeppni við símann og þar með lægra verð til okkar neytanda.